วันจันทร์ที่ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

[WonHyuk ฮยอกอยากจะเมะ] ตอนที่ 17 เฉลยเมะตัวจริง

คำเตือน : มันยาวมาก และอาจจะไม่ใช่อย่างที่ต้องการ

  ร่างบางขยับขึ้นคร่อมร่างหนาที่นอนมองอย่างอดทน ร่างขาวที่มีรอยแดงประดับยิ่งทำให้คนนอนมองอยากจะคลั่งซะให้ได้ ไหนจะผิวที่แดงไปทั้งตัวอีก อ่า...เพิ่งรู้ว่าซีวอนก็มีความอดทนขั้นมหาเทพนะเนี่ย

“เอ่อ.. ฮยอกต้องเริ่มจากตรงไหนอ่า” เสียงใสแหบพร่าถามขึ้นอย่างไม่รักษาฟอร์ม ก็ที่ดูมันเป็นแบบตูมๆ แต่ซีวอนมีแต่กล้ามๆ อกก็แบนๆ ฮยอกแจเลยทำอะไรไม่ถูกอ่ะสิ

“หืม.. ทำแบบที่วอนทำฮยอกเมื่อกี้ก่อนก็ได้ มันก็รู้สึกดีไม่ใช่หรอ” เสียงติดจะล้อเลียนอยากหัวเราะกับท่าทางเก้ๆกังๆของคนตัวเล็กอยู่เหมือนกัน แต่เกรงจะอดหม่ำไก่หน่ะสิ

“อืมๆ ฮยอกจะทำให้ดีกว่าซีวอนอีก” พูดอย่างหมายมั่นปั้นมือ ซีวอนมองคนที่ค่อยโน้มตัวลงมาหาอย่างใจจดใจจ่อ จนปากหยักถูกปิดด้วยปากแดงเจ่อ คนที่ก้มลงมาจูบกลับเป็นฝ่ายหลับตาพริ้มแทนคนโดนจูบที่ปรือตามองแก้มใสตลอด ลิ้นเล็กพยายามจะสอดเข้าไปสำรวจภายในอย่างไร้เดียงสา แต่ซีวอนที่อดใจไม่ไหวกลับส่งลิ้นร้อนเข้ามาลิ้มรสน้ำหวานแทนซะก่อน ฮยอกแจชะงักไปชั่วครู่ แล้วเคลิ้บเคลิ้มไปกับสัมผัสที่เรียวลิ้นร้อนนำทาง ก่อนจะค่อยๆผละออกมามองค้อน คนที่กำลังแอบขัดใจที่ปากหวานๆละออกไปซะก่อน

“ซีวอนขี้โกง อยู่เฉยๆสิ” เสียงหวานดุเบาๆ แล้วก้มลงไซร้ซอกคอหนา เรื่อยลงมาจนถึงอกแข็งแรง ตุ่มเม็ดน้อยที่แข็งเป็นไตรอการสัมผัส ลิ้นแดงๆหยอกล้ออย่างไม่ประสา แต่กระตุ้นอารมณ์ดิบของคนถูกกระทำได้อย่างมาก มือหนากำแน่นไม่ให้ไปคว้าร่างเล็กมาจัดการสมใจ ...ฮยอกแจแบบนี้ก็ยั่วถึงใจเหมือนกัน

“อื้ม...” เสียงทุ้มครางในลำคอทำให้ฮยอกแจยิ่งได้ใจ ดูดดุนรุนแรงมากขึ้น ก่อนจะเลื่อนลงมาส่งปลายลิ้นสัมผัสกับลอนหน้าท้องที่เป็นลูกสวยอย่างหลงไหล

“อ่ะ..” เสียงครางดังขึ้นมาอีกครั้งเมื่อฮยอกแจเผลอกัดหยอกๆอย่างหมั่นเคี้ยว ทิ้งรอยฟันเอาไว้ แล้วเลื่อนมาเจอกับหลุมตื้น ก็ตวัดปลายลิ้นทักทาย จนเอวหนาเริ่มอยู่ไม่ติดที่  แต่แล้วร่างบางก็ชะงักไป เงยหน้าหวานแดงปลั่งขึ้นมองหน้าคนที่อารมณ์ค้างอีกครั้ง

“คือ... ถอดกางเกงออกนะ” เป็นเมะที่มารยาทดีมาก มีการขอกันก่อนด้วย ซีวอนเลยไม่รอให้ค้างไปมากกว่านี้ เป็นฝ่ายปลดกางเกงตัวยาวออกซะเอง ฮยอกแจมองนิ่งตรงกึ่งกลางลำตัว ตาตี๋ๆเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย...

“ทำไมไม่เท่ากัน” นิ้วเล็กชี้ไปยังส่วนที่โชว์ความยิ่งใหญ่พรางก้มมองเปรียบเทียบของตัวเอง แล้วแอบน้อยใจที่พ่อให้มาน้อย

“ขนาดไหนไม่เกี่ยวหรอก มาต่อเถอะ” ทิ้งตัวให้ท่าอย่างไม่เขินอาย แต่เมะน้อยนั่งหน้าแดง กลืนน้ำลายอึกใหญ่

“ต่อไปทำไงอ่า..” ผู้ชายผู้หญิงมันแตกต่างกัน ฮยอกแจเลยสับสนนิดหน่อย

“ซีวอนอยากให้ฮยอกกลืนกินมันแบบที่วอนทำ ฮยอกทำได้มั้ย” เสียงออดอ้อนส่งมามีหรือที่เมะผู้แน่วแน่จะปฎิเสธได้ จดๆจ้องส่วนที่ตัวเองต้อง ‘กลืนกิน’ แล้วใจแป้วนิดหน่อย ปากเล็กค่อยๆ แตะตรงส่วนปลายอย่างกล้าๆกลัวๆ ลิ้นแดงๆ ตวัดไปมา ซีวอนกัดฟันแน่น ความไม่ประสาของฮยอกแจเป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้อารมณ์ดิบของซีวอนรุนแรงขึ้น

“ฮยอก...อ่ะ...ฟัน..อย่าโดน” เสียงทุ้มแหบพร่าร้องบอกเมื่อปากเล็กคร่อมลงลึกขึ้น แต่เพราะความไม่ประสาอีกน่ะแหละเลยทำให้ฟันซี่เล็กครูดเข้ากับบิ๊กวอนอย่างจัง ปากเล็กเม้มตามคำบอก แล้วพยายามจะครอบให้มิดเหมือนตอนตัวเองถูกกระทำ แต่อาจจะเพราะปากเล็กเกินไปเลยไม่สามารถ ลิ้นเล็กชดเชยด้วยการตวัดย้ำส่วนปลาย พรางขยับหัวเล็กๆขึ้นลงเร็วขึ้นเรื่อยๆอย่างเผลอตัว

“ฮยอก ..หยุดก่อน ..ทำเลยเถอะ” ซีวอนที่เลือกจะแกล้งร่างเล็กไปๆมาๆเหมือนทรมานตัวเอง ร้องห้ามขึ้นมา ฮยอกแจมองอย่างงงๆแต่ก็ขยับร่างขึ้นคร่อม ถึงจะยังไม่ค่อยเข้าใจวิธีการก็เถอะ

“ทำตามที่บอกเดี๋ยวจะดีเอง” ซีวอนบอกออกมา ร่างหนาขยับพิงพนักโซฟาทั้งที่มีร่างแดงคร่อมทับอยู่

“ฮยอก..ขยับหน่อย” มือหนาคว้าเอวบางเข้าหาไก่น้อยได้สัมผัสทักทายกับบิ๊กวอนเล็กน้อย ก่อนที่ซีวอนจะยกร่างบางขึ้นค้างจัดท่าทางให้เหมาะสม แล้วปล่อยมือออก ฮยอกแจได้แต่ค้างอยู่ในท่าน่าอายแต่ยั่วยวนอย่างทำไรไม่ถูก

“กดสิฮยอก” เสียงทุ้มบอกออกมา เป็นคำแนะนำที่ฮยอกแจกำลังรออยู่ สะโพกบางทิ้งน้ำหนักลงมาทั้งตัว แล้วก็ต้องผวา

“อ๊า~~!!!” เสียงหวานร้องลั่นเมื่อบิ๊กน้อยจมหายเข้าไปในช่องทางร้อนจนสุดทาง น้ำใสๆคลอขอบตา แขนเล็กตวัดอยู่รอบคอหนา ซีวอนที่เสียววาบรู้สึกสงสารร่างบางไม่น้อย ไม่คิดว่าร่างบางจะทิ้งน้ำหนักลงมาทั้งตัวแบบนั้น หวังแค่ให้ส่วนหัวได้เข้าไปแล้วค่อยปลอบประโลมแต่ไม่ทันแล้วในเมื่อตอนนี้บิ๊กวอนกำลังถูกตอดรัดอย่างรุนแรง มือหนาประคองดวงหน้าใสขึ้นมาจูบซับน้ำตาที่ปริ่มอยู่ที่หางตาช้าๆ แม้ตอนนี้จะสุดแสนทรมานแต่ก็รู้ดีว่าถ้าขยับตอนนี้คนที่ไม่เคยจะต้องบาดเจ็บ แล้วถ้าเกิดฮยอกแจเข็ดขึ้นมาซีวอนจะทำยังไงหล่ะ

“อื้ม..อื้อ..” ปากร้อนครอบครองปากแดงเจ่อรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ จนสติของฮยอกแจเริ่มจะหลุดลอย มือหนาทั้งสองข้างผลัดกันปรนเปรอยอดอกเล็กกับไก่น้อยสลับกันไป สะโพกหนาเริ่มขยับเล็กน้อยโดยที่คนด้านบนที่ซบหน้าอยู่กับไหล่กว้างไม่ทันรู้ตัว ปลอบประโลมอยู่สักพัก สะโพกหนาเริ่มขยับเร็วขึ้นและสะโพกเล็กก็ขยับรับไปตามสัณชาตญาณ

“เร็วๆ ได้มั้ย” เสียงแหบพร่ากระซิบชิดใบหูขาว คนที่หลงไปกับความสุขที่ร่างสูงนำทางขยับสะโพกขึ้นลงเร็วขึ้นอย่างไม่เกี่ยงงอน สะโพกหนาขยับรับและสวนอย่างรุนแรง

“อ่ะ..อีกแล้ว..ไม่..อ่ะ..มัน..จะออก” กิจกรรมรักรุนแรงเร่าร้อนใกล้ถึงจุดสิ้นสุดเมื่อเสียงหวานของคนที่เงยหน้าเชิดบอกออกมาอย่างตะกุกตะกัก แต่สะโพกยังคงพริ้วไม่มีหยุด

“พร้อมกัน..พร้อมกันฮยอก” เสียงทุ้มร้องบอกขยับสะโพกหนักหน่วง

“อ่ะ...อีกนิด..อ่ะ..อ๊า~~” ร่างบางสั่นไหวไปมา ก่อนที่จะกระตุก ไก่น้อยพ่นน้ำสีขุ่นเต็มหน้าท้องแกร่งไม่น้อยกว่าครั้งแรก พร้อมๆกับที่บิ๊กวอนไม่ยอมน้อยหน้าพ่นน้ำเข้าสู่ภายในจนฮยอกแจขนลุกซู่ ร่างบางที่หมดเรี่ยวแรงซุกซบลงกับไหล่หนา มือหนาช่วยประคองสะโพกบางออกจากการครอบครองบิ๊กวอนเบาๆ น้ำรักไหวย้อนตามออกมา แสดงปริมาณที่อดทนไว้จนกิจกรรมรักจะจบลง


มีต่ออีกหน่อยใน http://writer.dek-d.com/moonus/writer/viewlongc.php?id=745955&chapter=19


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น